Laatste etappe, iedereen heeft ‘de moral’ vandaag. De officiele finish is na 82 km in Hope Vale. Er wordt niet echt gekoerst in het begin, we blijven in 1 grote groep rijden tot de eerste depot. Nadien gaan de rappe mannen er vandoor, wij zijn daar niet bij, bij die rappe….;) De benen doen zeer, het beste is er af bij ons. Na 82 km in Hope Vale, staan een paar aboriginals ons op te wachten met een lekkere BBQ. We hebben het gehaald, de Crocodile Trophy is binnen. Eens gans jaar hebben we getraind om dit doel te bereiken. Alle deelnemers wensen mekaar proficiat, iedereen heeft hetzelfde voldane gevoel, op het euforische af. Na een uurtje, wanneer iedereen gegeten heeft rijden we in groep nog 46 km naar Cooktown. Nu is’t echt wandelen, niemand heeft nog zin om snel te rijden. De laatste km is zeer steil, net de Muur van Hoei. Boven op de top van Grassy Hill is het échte eindpunt. Hier gaat de winners celebration door, iedere categorie komt op het podium, ook de kleine tandemcategorie…..;). ’s Avonds is er nog een gala diner in de sporthal van Cooktown, iedere deelnemer die de eindmeet haalde krijgt nog een aandenken in de vorm van, hoe kan het anders….een krokodil…..!
FOTO : De laatste etappe rijden we over perfecte gravelwegen….
FOTO : Naarmate de oceaan korter komt, wordt het landschap groener.
FOTO : De allerlaatste depot !
FOTO : Het peleton blijft lang samen vandaag…
FOTO’s : Op de steile slotklim naar Grassy Hill, nog een laatste krachtmeting met de Italiaanse tandem..;)
FOTO : Ons gezicht zegt genoeg, ’t is allemaal ‘op’ !
FOTO : De drie deelnemende vrouwen van de Croc 2011, en voor wie twijfelt, de middenste leeft nog….;)
FOTO : ‘Il tandem Italia & Sheep Trick Team’
FOTO’s : Fier als ne gieter met onzen boomerang….!
FOTO : Napraten op het hoogste punt van Cooktown.
FOTO : Phillip Maertens, de man van de persberichten.
FOTO : ’s Avonds op het gale diner krijgen we dé krokodil van Regina Stanger en Gerhard Shonbacher, de organisators.
