Het was onze laatste nacht in de tent, ook de laatste fietsdag. We fietsen om 7u30 de kurkdroge wadi uit. De laatste keer dat hier water stond is 15 jaar geleden aldus Jassim, toen bouwden ze een grote dam om het water tegen te houden, maar sindsdien regende het niet meer……
Het is 22°C, heerlijk fietsweer. Na 15 km moéten we een grote weg op, een expresweg zeg maar. Gelukkig is er de ‘pechstrook’, ons fietspad, er is geen druk verkeer. De verstandhouding ons kleine peleton is goed, we zetten mekaar uit de wind waar het kan. Na 30 km is een eerste drankstop voorzien, maar Jassim heeft een lekke band, eer die hersteld is zijn wij al 20 km verder. Hierdoor zijn we voor op het vooropgestelde schema. De zalige 22° is twee uurtjes later al 30°, ondertussen heeft Jassim ons ingehaald mét een volle frigobox. We gaan de drukke weg af en fietsen opnieuw door een volgende wadi. Het landschap is wederom betoverend, op een schaduwrijke plaats tegen een enorme rotswand stoppen we voor een picnick. In geen tijd maakt Jassim een lekkere salade. Een uurtje later beginnen we aan de laatste km’s van ons fietsreis, maar eer we kust van Muscat bereiken liggen er nog twee serieuze puisten te wachten. Ondertussen is het 36°, het asfalt gaat 12% omhoog, we fietsen amper 5 km per uur. Het landschap blijft ongelooflijk, boven wacht de beloning, een lange afdaling. Rond 15 u komen we terug aan waar we ruim een week eerder vertrokken zijn. De teller staat op ruim 700 km. Op een terrasje bij de zee, de Golf Van Oman, sluiten we deze fietsreis af met een veel te grote milkshake…..
Opruimen van laatste bushcamp.
Picknicken in de schaduw…..;
Binnenrijden van Muscat.
XXL milkshake !
Groepsfoto bij aankomst……!