Vandaag zijn we opnieuw om 6 u al op de fiets voor de ‘koninginnenrit’ van deze vakantie. Hoewel 140 km nu niet het einde van de wereld is zal het gene pis van de kat zijn. De reden hiervoor is simpel, we zien geen cm asfalt, alleen gravieje. Samen met kopwind en na 10 u vlotjes meer dan 30 graden is het de ideale cocktail voor een goeie nachtrust straks. De eerste keer dat ik mijn beenstukken aandoe vandaag. Doris niet, die heeft nooit koude benen ondanks amper de 10 graden deze ochtend. Het is nog niet echt klaar, sommigen van ons fietsen met een koplamp, dat volstaat, er is amper een levende ziel op de baan. We zijn met 6 die vertrekken voor de volledige rit, sommigen doen de eerste 30 km met de bus, die ons straks achterna komt. Na 10 km begeeft mijn tubeless band, ik moet er een binnenband insteken. Eerst stop op 30 km, arm een beenstukken kunnen al uit, het gaat steeds snel, de temperatuurstijging, we kennen het al. De volgende stops zijn niet precies op 2o km zoals anders maar ze worden aangepast aan de plek waar er een boom staat. Soms is het 28 km, dan weer 15 km. Zijn die bomen dan zo belangrijk…. ? Hier in Namibië zeer zeker. Als we na een stukje even van de fiets gaan willen we 100% schaduw, anders blijf je beter fietsen. Wanneer we even stilstaan is de hitte echt ondraaglijk, zeker wanneer we net stoppen met fietsen. Er zijn haast geen bomen, Wijland heeft een mooie leuze hiervoor, ‘if you see a tree, use it ! ‘. Lunch op 100 km, broodje tonijn met groentjes, we zijn content hiermee. Nog 50 km te gaan. De campsite in Betta, is gelegen achter een tankstation/ winkeltje. In het dorpje Betta leven 15 mensen, dit is zo afgelegen, hier wonen zou ik echt nu kunnen/ willen. Rondom enkel woestijn en bergen. Mooi om door te fietsen, dat wel. Het winkeltje sluit om 17 u wisten we, het is exact 16.59 u wanneer wij aankomen. We duiken de ijskast, eten een huisbereid mini melktaartje, een frisco, een koffie, daarna nog een zak chips met bier, en ook voor de eerste keer ‘biltong’, dat is gedroogd vlees, beetje te vergelijken met een droge sossis van bij ons. Kortom, we schrokken, allez, ik vooral 😀. De tenten worden opgezet door Sofiso en Skoo, niemand die klaagt, na iets meer dan 7 u op de fiets zijn we allen een beetje choco. De douche is zalig en de eend aan’t spit ook. Thee om goed in slaap te raken hebben we niet nodig vandaag.
