De zon komt piepen wanneer we om 6 u opstaan. Om 7 u willen al de deur uit naar het centrale plein, om daar ontbijten. Het is 12 graden, niet echt koud omdat het windstil is. We praten kort met een vrouw uit Hong Kong die samen met haar man aan onze tafel zit. Zij zijn net terug van dé zonsopgang. We doen nog wat inkopen bij 7-Eleven, die zijn open om…..7 u, what’s in a name. Om 8 u stipt zitten we op de fiets.
De eerste 21 km stijgen we van 2200 naar 2600 meter, ideaal om warm te blijven. De klim loopt heel gestaag, we zijn niet gehaast, dus kunnen we genieten. We fietsen soms wel, soms niet in de zon, afhankelijk hoe de weg rond de berg kronkelt.
Bij een viewpoint komen een koppel tegen welke we gisteren kort leerden kennen. Zij een is een franse, met een belgische moeder uit Linkebeek, haar vriend is een taiwanees. Die twee stappen min of meer rond Taiwan, elke dag zo’n 25 km. Amaai, ik mag ik niet aan denken, te voet én met een rugzak, zelfs een kleine tent hebben ze bij.
Op de top doen we onze warme kledij aan, het is al even na 10 ondertussen. We gaan nu bergaf gedurende 50 km (!), we zullen uitkomem op ongeveer 800 meter. Er is opvallend weinig verkeer, dit merkten we ook al tijdens de klim. Na een 15 tal km afdalen, komen we aan een wegversperring, we mogen niet door maakt een vrouw ons duidelijk vanuit een soort schuilhok. Ze staat in verbinding met een werkpost iets lager. Er blijkt een enorme landslide geweest te zijn de afgekopen weken en die ze aan het opuimen zijn. Er worden bij mondjesmaat auto’s doorgelaten. Ik ga toch iets verder naar beneden en na een beetje ontevreden te gesticuleren, laat een werker ons door. De andere optie was anderhalf uur wachten en samen met de auto’s doorgelaten worden. We zijn wel met vakantie maar zo veel geduld, nee dat hadden we niet.
We zakken geleidelijk naar 1500 meter, hier kunnen we iets drinken, het is de eerste mogelijkheid sinds deze ochtend, onderweg enkel maar jungle, onderbroken door een perfecte streep asfalt. Een paar apen zien we angstig wegrennen, er staat regelmatig borden die duiden op een voederverbod.
We komen iets later nog een duitser tegen op een trekkingfiets, volledig bepakt. Hij is aan het verhuizen zegt hij , van Taipei, naar Tainung, een deel is met de post opgestuurd, de rest heet hij bij op de fiets. Hij gaat de klim omhoog welke wij aan het afdalen zijn. Ook hij heeft een tent mee, hij slaapt waar en wanneer het donker wordt, zo hoeft hij niet te vertrouwen op de aanwezigheid van een hotel of b&b? Hij is sinds anderhaf jaar leraar duits in Taipei en gaat nu een paar maanden in de fruitteelt werken, om nadien terug te keren naar Duitland, per fiets ! Hij wil liever zo weinig mogelijk met het vliegtuig reizen, een kleine voetafdruk achterlaten heet dat.
Beneden in vallei eten we in een klein eetstalletje ( dit mag je letterlijk nemen ) Er zit een familie uit Maleisie die ons aanspreekt. Ze kennen belgie, ze spreken goed engels en zeggen ‘belgie is mooi en er wonen verstandige mensen, wij knikken van ‘euh ….aja, natuurlijk…;) ‘
Van hier nog 7 km bergop, naar het enige hotel in Dongpu waar we vanin een hotspring op ons terras de laatste zon van de dag zien verdwijnen achter de immense bergketens van Alishan.
Ochtendshoppen in de winkel van gans Azie 😉
De twee ‘superstappers’, een frans/ belgische met haar tawanese vriend.
De rode bruggen zien we hier vanop 1200 meter, we logeren vanavond in dorp recht ervan.
Hier staan we diezelfde rode brug.
Op deze bergwanden wordt de vermaarde Oolong thee geoogst. ( https://www.theeje.nl/c-3671626/wat-is-oolong-thee/ )