We nemen afscheid van Greg en verlaten het ‘kattenhotel’ Doris home om 9 u met een taxi die we de dag ervoor ‘geregeld’ hadden. De bergtop in Wuling op 3250 meter is de hoogte top in Taiwan waar je overrijden op 2 of 4 wielen, daar laten we ons naartoe voeren. Vanuit Sun Moon Lake, dat op 700 m ligt is dat dus 2450 meter klilmwerk welke we ons lijf en leden willen besparen. Met onze ‘zakjes’ op de bagagedrager zou dat iets te veel zijn op 1 dag. De taxichauffeur is een vriendelijke, iets rijpere man, die even schrikt wanneer hij de tandem ziet, hij twijfelt even of hij in zijn auto zal kunnen, maar ik stel hem gerust, het kan ! Hij gebruikt zijn rubberen vloermatten om zetels en armleuningen te beschermen tegen onze vettige ketting. De rit is 85 km, hoe meer we stijgen hoe kouder het wordt. Op een korte plaspauze na rijden we in één ruk tot op de top, de vergezichten onderweg zijn spectacualair, zeker ten hoogte van Cinjing Farm. Boven op de top is het 0 graden wanneer de tandem uitladen en onze zakken erop hangen, we doen alles aan wat we bijhebben en nemen nog snel een foto met taximan. We beginnen direct aan de afdaling, na een paar bochten zijn we uit de koude windzone, hier is het al veel beter. Op voorhand dacht ik van deze rit dat het een makkie zou zijn. Snel naar de top met de taxi om vandaar in dalende lijn naar Wuling Farm te fietsen, het eindpunt van vandaag, zo’n 62 km van de top vandaan. De afdaling is ook langs deze kant zeer spectaculair, nog meer dan vanuit de auto, dat spreekt voor zich. We stoppen bij een fruitkraamje om appels en een andere vruchten te kopen en direct op te eten. Een Fillipijns meisje bedient ons. Ze spreekt vlot Engels, en verteld dat ze voor 3 jaar hier is om centen te verdienen voor haar dochtertje van 3 jaar, die bij haar zus in haar thuisland woont. Ze werkt 12 u per dag voor 600 euro in de maand. Het is om efkes stil van te worden.
We zakker verder af naar 2000 meter, tot in Lishan, vanaf hier is het straks nog 20 km, een eitje zeggen de Hollanders. Hier versterken we ons met lekkere noedelsoep. Het blijkt nodig te zijn want in tegenstelling tot wat ik dacht komt er na een lange afdaling nog een klim van 10 km. Dat is even slikken, vooral omdat we geen idee hebben waar de top ligt. Deze rit is dus geen eitje, het is ondertussen ook al bijna 16 u, nog 10 km te gaan tot de farm/ hotel. Hopelijk zijn we voor 17 u binnen, want dan begint het te schemeren. Nog 8 km, hier gaan we eindelijk naar beneden, om op 3 km van het hotel nog meer te dalen naar een rivier. Net voor het duister komen we aan in de Wuling farm. Aan de receptie vraagt het meisje in zeer bescheiden engels of ik een reservatie heb, waar op ik bevestigend knik, er werd namelijk gebeld door Greg, die van het kattenhotel. Ze vinden nergens iets terug, er zijn verschillende hotels in Wuling Farm begrijp ik. Ze bellen een ander hotel, ook daar is mijn naam niet te vinden. Kunnen we hier logeren vraag ik waarop we gelukkig een positieve knik krijgen. Een half uur later zitten we al in de ‘spa’, in het brubbelbad, als enige niet Chinees want in de verste verte zijn hier geen bleekscheten te bespeuren. Ook tijdens het avondeten geen grote ogen te bespeuren, wat eigenlijk plezant is, we mogen zeggen wat we willen….