We verplaatsen ons vandaag 1150 km noordelijker, nabij de Fuji berg, een toeristische regio waar we gaan fietsen rond de 5 meren.
Het is 5u30 wanneer het in onze niet fietskledij het hotel uitfietsen naar het station, het is amper 1 kilometer. Het is er nog rustig. We beginnen de tandem deels uit te kleden en wikkelen hem deze keer in een zwarte bache. Spoor 2 is vlakbij, wagon 1 ook, stipt om 6u25 vertrekken we richting Fukuoka, 150 km verder, waar we 2 u later aankomen.
Toen we een paar dagen geleden in Hiroshima waren hebben we onze bagage, zijnde onze twee valiezen laten doorsturen naar Fukuoka, naar het laatste hotel van onze fietstocht vooraleer we terug naar Tokyo gingen sporen. Door onze route te veranderen oa door het weer etc. zijn we niet tot hier gefietst maar moeten we wel onze valiezen oppikken. Hopelijk staan ze al in het hotel, want we zouden hier normaal aankomen op 22 nov. en het is vandaag 17 nov. Eens we uit de trein zijn wacht Doris in het immens grote station. Het is er zo groot dat ik aan de infobalie moet vragen welke uitgang ik moeten nemen om bij Hotel Forza Hakata te geraken. ‘West exit’ zegt de jongedame vriendelijk. Ik had op een plannetje gezien dat het amper 400 meter van het station vandaan was, dus ‘piece of cake’. Ik begin te stappen maar vind het hotel niet, ik stap terug en vraag het aan een straatveger, maar die wist het ook niet. Ik weet het niet mee nu en laat een taxi stoppen, toon hem op mijn telefoon het adres in’t Japans, hij moet het via ze’n GPS zoeken terwijl het heel kortbij zou moeten zijn. Hij stelt me vragen in’t Japans, het schiet niet op, ik vlucht uit zijn taxi op zoek naar een andere taxi. De eerste die stopt is een vrouw. ze bekijkt het adres en geeft het ook in in haar GPS, het was inderdaad minder dan 500 meter. Het probleem was dat het achter het hoekje was van een groot flatgebouw. Van op de grote boulevard kon je niet zien. Ok, dat was al een stap in de goeie richting. Aan de receptie geeft ik mijn postbewijsjes af voor de 2 valiezen, die meisjes bekijken elkaar en ik merkt al direct aan hun gezicht en gesprek dat die bagage hier niet is. Nog niet blijkt, ze komt vandaag als aan zegt één van hen. Ik zeg shit tegen mezelf, ik kan er niet op wachten want moeten straks de volgende trein al nemen. Ik maak haar duidelijk dat ik er niet kan op wachten en vraag hen om mijn bagage door te sturen naar Kawaguchiko, onze volgende bestemming, we slapen daar 3 nachten, dus dat moet lukken, hoop ik…… Ze knikken vriendelijk en bellen naar ons volgende hotel om te checken of we daar wel degelijk een reservatie hebben. Aan haar gelaatsuitdrukking leid ik af dat dat bevestigd wordt, dus oef. Ze geeft mee een bewijs van betaling, ik buig vriendelijk en loop terug naar het station. We reizen vanaf hier met de shinkansen, maar hebben nog geen tickets. Er staat er lange rij van 15 mensen te wachten, maar het gaat gelukkig heel snel. Nog 30 minuten en de trein vertrekt, nog een koffie en een paar koeken en we zijn op weg. We moeten 1 keer overstappen, hebben hiervoor 6 minuten.
De 2 shinkansens waar we in totaal 4u30 minuten opzitten brengen ons tot in Mishima, 800 km van Fukuoka verwijderd. We komen in Mishima aan om 15u45. Wij waren overtuigd we van hieruit nog een trein konden nemen naar Fujikawaguchiko, maar toen ik aan iemand in het station die vraag stelde, blijkt dat er geen treinverbinding is vanuit hieruit naar Kawaguchiko, enkel een busdienst. We moeten dus een bus nemen van hieruit. Oei, even misrekend. We gaan naar de uitgang, komen bij de bussen uit en zien er veel staan maar welke is de juiste…?
Ik loop naar de toerist information, blijkt dat de eerstvolgende bus binnen 12 minuten vertrekt. Ik haast me naar het loket en om 16u15 zitten we al op de bus. Fiets kan onderaan in de bus, het is een autocar. Het begint al te schemeren, het is donker wanneer we om 17u45 in Kawguchiko aankomen. Nog een korte taxirit van 4 km zijn we eindelijk te plaatse. Fietsen is plezanter dan treinen….
Wachten in het station van Fukuoka.
Busstation Mishima.
