Het contrast me gisteren kan niet groter zijn, met dit weer moeten we ervan profiteren om naar de top van Mount Fuji fietsen, de hoogste berg van Japan (3776 meter). Tot gans boven zal nu kunnen wegens geen asfalt daar 😉
De weg eindigt aan ‘5th station’, dat is op 2305 meter.
Het is 7 graden aan het hotel wanneer we vertrekken rond 9 u. Na een paar km moeten we al wat kleren uitspelen wegens te warm, dat zal straks wel veranderen. Op 25 kilometer voor de top komen we aan de officiele ingang van het natuurpakt, hier moeten we een kaartje kopen, net zoals de auto’s en de bussen etc. Voor een fiets is het 60 Yen, dat is ongeveer ene halve euro, we hebben al meer betaald om af te zien….;)
Moeilijk is de klim niet, hierdoor wel lang, het is het één of het ander natuurlijk. Er rijden massa’s bussen omhoog, iets minder auto’s en een paar motoren. Het is een mooi brede weg, op het asfalt niet veel aan te merken. Eens we de 1500 meter bereiken wordt het echt koud. We stoppen want Doris haar voeten zijn ijsklompen geworden. Ze legt voetwarmers in haar schoenen. Ze lachte met uit toen ik die in de bagage stak voor ons vertrek….;)
Ikzelf had ze al bij het vertrek deze ochtend in mijn schoenen gelegd.
We komen aan bij de ‘4th step’ op 2000 meter, op de parking staan een massa tourbussen en veel te veel mensen. Hier stopt het voor iédereen, de weg naar 2300 meter is afgesloten wegens de sneeuwval van gisteren vernemen we. Normaal was het nog 7 km klimmen tot 5th station, we zijn wel een beetje blij want het is amper nog 2°C waar we nu zijn. Na een kwartiertje naar beneden gereden met alles aan wat mogelijk was en toch, het was té koud. Nog niet dikwijls zo tegen ons goesting bergaf gereden maar deze keer wel, ondanks de zon.
Vertrek bij het hotel.
Ingang van het natuurpark
Leve de voetverwarming !
5th station bereikt….
Lake Kawaguchiko.
Mount Fuji.
Het loze vissertje……
