We ontbijten lekker in het wellicht kleinste ontbijzaaltje van Portugal. Om 9 u zitten we op de fiets, tijd om op te warmen is er niet, het is onmiddellijk stei , doch kort omhoog. Nadien komen we op een soort plateau, glooiend rijden we tot km 19, naar een viewpoint. Gids Antonio heeft de tochten ingedeeld in drie niveaus, low, medium en high, waarmee hij doelt op de moeilijkheidsgraad. Vandaag is het ‘high’. Op km 20 komt er een steile met dikke stenen bezaaide afdaling met heel korte haarspeldbochten. De eerste bochten kunnen we fietsend ‘nemen’, sommige moeten we afstappen en te voet door de bocht, te steile afgronden mocht het fout gaan hier. Na 2 km zijn we terug beneden een de rivier en gaan we via een rustige asfaltweg tot aan de lunch. Die is vandaag heel vroeg omdat dit de laatste plaats is waar het nog kan. Het is een prachtige locatie aan de rivier. Onder de bomen is er gelukkig wat schaduw. De uitdaging van de dag komt na de lunch, een klim van 22 km. Met koude benen direct omhoog, op het heetste moment van de dag. Ik zie 36 graden, gelukkig veel wind en dan nog in de rug. Het is geen constante klim, er zitten korte afdalingen tussen, ideaal om ons zweet wat laten op te drogen. De volgende stop waar we hergroeperen is terug op een hoogte, in een ommuurd stadje. De laatste asfaltklim tot de top heeft een hoog ‘Bosbergehalte’, recht omhoog je ziet het einde van ver. Het eerste café waar we langsrijden is waar we moeten zijn. Het uitzicht ga hierboven is fenomenaal. Hier verzamelen we, nog 20 km vrij vlak alvorens we aankomen in opnieuw een ommuurd stadje, Almeida.