Vanaf vandaag is’t voor echt, we verlaten Kyoto met onze bagage op de fiets richting Nara.
De kortste weg is 43 km wat we te weinig vinden, we gaan eerst oostwaarts richting het Bawi meer. Dat is een lusje van een 20km extra. Na een paar km fietsen we op een drukke weg blijkt het achteraf niet echt een goeie keuze geweest te zijn. Onderweg staan we naast een expresweg en weten we niet goed waar naartoe, ondanks de gps. We komen een Japans koppel tegen, doe ook onze richting uitfietsen. Ik vraag hen de weg naar Otsu. Volg maar zegt hij, ze fietsen blijkbaar dezelfde richting uit.
Een uurtje later komen we aan bij het meer en nemen afscheid door mekaar te fotograferen, een grappig ritueel. Ik maak hem duidelijk naar we naar Nara fietsen, waarop hij zegt ahhhohhh, draait met zijn ogen en zegt met een glimlach ’over the mountains …..!😀
Even verder planten we ons neer op een terrasje waar aan élke tafel mensen met een hondje op hun schoot zitten. Niet normaal wat we zien, die honden zijn echt ‘vermenselijkt’. Helaas komt ober van dienst ons in’t Japans zeggen dat alle tafels gereserveerd zijn, we verstaan het niet direct, ‘enkel koffie drinken ?’ probeer ik nog….geen ‘avans’…;)
De ‘mountains’ vielen nog mee, maar de fietsers hadden wel gelijk, het was zweten…
We logeren in Nara vlakbij het station, gelukkig had ik een waypoint gemaakt op de gps, want de naam van het hotel was enkel in het Japans vermeld op de gevel. Na het inchecken direct schoenen uit, in het volledige hotel ligt er een tatami mat, ook in onze kamer.
Uit eten valt tegen ’s avonds, alles restaurants die leuk zijn zitten vol. We eten uiteindelijk in een soort jongerencafé waar we oa geflambeerde octopus eten.
Om 21u serveren ze in het hotel nog noodlesoep, een Japanse gewoonte blijkbaar….
