Om 8.30 u zijn we al op weg, het is op moment licht bewolkt, straks meer zon en ongeveer 30 graden. Het duurt 10 km eer Hualien achter ons ligt. Voornamelijk op fietsstroken, rustig verkeer. We volgen hoofdzakelijk weg 193, dat is de fietsroute ‘ East River Scenic Byway’. Amper een paar honderd meter verder zien we dat er een ‘landslide’ geweest is, een ‘andverschuiving’. De borden die hier voor waarschuwen zullen we nog vaak zien vandaag, dat is hier geen uitzondering. Een kraanman is het puin aan het ruimen, we twijfelen even, maar klauteren toch over de nog droge aarde die de weg bedekt. De man maakt ons duidelijk dat er 4 zo’n plekken met landslides zijn verdeeld over de komende kilometers. Hij maakt een beweging waaruit we verstaan dat we zullen moeten klauteren met de fiets maar liever dat dan de drukkere alternatieve ‘weg 11′. De tweede en derde hoop verschoven aarde waar we overmoeten vallen nog mee. Ik ben wel met mijn schoenen in redelijk diepe modder gezakt, ik heb bruine ipv zwarte schoenen ondertussen. Onze banden zien eruit alsof we door een bad met Nutella gefietst zijn. De laatste landslide is een kanjer, zo’n berg hadden we niet verwacht maar terugkeren is geen optie. Ik neem de bagage van de fiets en draag die eerst naar de overkant. Net achter deze berg staan 3 mensen, ze houden een soort ritueel, ze verbranden papier, net zoals we eerder zagen in Taipei bij een van de tempels. Dit heeft zonder twijfel te maken met wat hier gebeurde, dat staat vast, maar wat het precies betekent weten we niet. Vanaf hier zijn de problemen letterlijk van de baan, we zien amper auto’s. Het is een prachtige fietsdag, door tropisch gebied, zeer dicht beboste omgeving, met sporadisch een dorpje en regelmatig rijstvelden en landbouwactiviteit. Het is consant bergop/ bergaf maar nooit echt lastig. Het asfalt ligt er perfect bij. In een van de dorpjes stoppen we bij een kleine winkel. We zien nog drie andere fietsers, die net als wij een drinkpauze houden. Ze komen uit Hong Kong en doen ook een rondrit in Taiwan, net zoals wij. Zij hebben een Giant fiets gehuurd en verbazen zich erover dat wij onze tandem helemaal vanuit Belgie meegebracht hebben. De bazin van het winkeltje is 85, en nog een echte ‘commercevrouw’, ze wil me de helft van haar frigo verkopen. Fier toont ze ons foto’s van toen ze jong(er) was, ze zag minstens 10 jaar jonger uit. Nog 20 km verder eten we in een klein eettentje, we hebben ondertussen 65 km op de teller. Voor 5 euro eten en drinken we met ons twee, eten en drinken is hier spotgoedkoop. Ruisui, het stadje waar we vandaag gaan overnachten nadert na 78 km. Twee kilometer voor het hotel staat een man met een hogedrukreiniger plastieken kuipen af te spuiten. Dit is precies wat we nodig hebben. Ik vraag in gebarentaal of we onze wielen mogen proper maken, hij knikt bevestigend , waardoor we met een blinkende fiets bij het hotel aankomen.
[wpvideo SKaS7UDQ]
