zaterdag 8 juni
Een stevig ritje van 60 km zal ons tot in Buhoma brengen, waar het Bwindi nationaal begint. Het dorpje ligt ongeveer op 1500 meter, dus er zal moeten geklommen worden. De vlakke savanne van gisteren laten we achter ons, het landschap van vandaag is totaal anders. We fietsen van het ene dorp naar het andere. Een dorp betekent een paar huizen langs de kant van de weg, meer niet. Overal kan je je belwaarde opladen, dat wel, maar voor de rest is er bijna niets te krijgen. De kinderen onderweg roepen van ons van ver toe en lopen dikwijls achter en naast ons mee de berg op, ze kunnen ons verbazend goed volgen óp blote voeten meestal. We komen een jongetje tegen met een self made houten soort ’trotinet”. Zowel hijzelf al wij bewonderen mekaars fiets, al voel ik wel een zekere schaamte……Hij toont even later zijn kunstjes wanneer hij zich de berg laat laar afbollen. Lunchen doen we onderweg in een lokaal restaurantje, we eten er eindelijk de gestoomde groene bananen die we hier al zoveel gezien hebben. Verrassend genoeg smaken ze helemaal niet naar bananen, de smaak is heel flets, niet echt lekker. Er was witte rijst met gerookte vis en bonen, dat smaakte redelijk……….omdat we honger hadden. In hotels waar de toeristen komen wordt er meer Europees getint gekookt. De échte keuken van hier is niet echt om over naar huis te schrijven….;) Bij aankomt in Bwindi begint het zachtjes te druppelen. In een plaatselijke bar drinken we een Afrikaanse thee, dat is melkthee met kruiden en specerijen, smaakt wel lekker. We logeren in een huis dat we voor ons alleen hebben, met een uitzicht op het regenwoud. Er hangt mist over de jungle, hier zitten zeker en vast gorilla’s. Het Bwindi NP is gekend voor gorilla trackings. Wij gaan ze binnen een paar dagen proberen te zien aan de andere kant van het park, korter bij de Rwandese grens.
