‘no worries’ in Yungaburra………

Sinds een week verblijven we in Yungaburra, een pittoresk historisch dorpje in de regio ‘Tablelands’, ongeveer 65 km van Cairns. Het ligt op een hoogteplateau, op om en bij 700 m boven de zeespiegel. Drie nachten zouden we blijven, het zijn er 6 geworden. De b&b waar we verblijven heeft alles wat we nodig hebben om een weekje te kunnen trainen/rusten. Peter en Lynn, de eigenaars zijn zestigers uit de streek. Veel zien ze ons  niet, we vertrekken elke dag omstreeks 9u op ’training’, precies zoals ‘echte’….;)  Onze basisconditie moeten we hier niet echt meer opbouwen, daar is het nu, een week voor de wedstrijd al te laat voor. We zijn hier vooral om te acclimatiseren, fietsen bij ongeveer 40°C is nu niet echt iets waar we als Belgen goed in zijn. Vandaag zagen we tot nu toe, de hoogste temperatuur op onze gps, 44.3°C,  en zeggen dat we het al gewoon aan’t worden zijn…;). De steek is hier gewoon prachtig, we fietsen meestal op autoluwe wegen, soms kunnen we niet anders dan even een drukkere weg te nemen, maar dan nog valt het verkeer goed mee. Fietspaden zijn er net al bij ons niet, maar de Aussie zijn geen fietshaters, ondervinden we. Soms stormt een ‘road-train’ langs, da’s een enorme Amerikaanse truck. Die mannen zitten te hoog om ons te zien denk ik. In elk geval zijn we nog geen 10 fietsers tegengekomen. Veel te warm vinden die Aussie’s hier. Onze routes stippel ik uit op de laptop, met dank aan dokter ‘Garmin’, die een topografische kaart van Australie gemaakt heeft. Hiermee kunnen we zelf het kleinste grintwegje inrijden, we komen altijd terecht waar we moeten zijn, of in de buurt. Vlakke wegen zijn hier zeker niet uitgevonden, ’t is een combinatie  van Vlaamse en Waalse Ardennen, maar dan enorm uitgestrekt. Hier en daar een huis, soms eens een dorpje. We vertrekken hier altijd met 6 liter koud water, wat na 30 minuten lauw is en na 60 min. warm, we kunnen we er net geen eitje in koken. Vandaag probeerden we eens een paar drinkbussen met thee erin, wat goed meeviel, warme thee smaakt beter dan warm water….;) Onze dorstlesser die we kwijt gespeeld zijn (lees vorige blog) missen we niet, bij hogere temperaturen is dat niet echt iets waar je naar uitkijkt. Wat we wel in ons water kieperen zijn zakjes ORS (orale rehydratie zouten), om onze ‘vochtbalans’ op peil te houden. Iets wat ons ook opvalt is het feit dat ‘eten’ tijdens ’t fietsen veel minder spontaan en makkelijk gaat bij deze hitte. We moeten echt op onze horloge kijken en onze sportrepen/koeken gewoon op tijd en stond naar binnen duwen, ook al is het zonder honger. Dit gaat volgende week een cruciale factor worden, de Aussie versie van de  man met de hamer willen niet tegenkomen, zelfs niet van ver…;) We sluiten onze korte/laatste traininnsstage af met 450 warme km’s op de  teller, vanaf nu platte rust, eerst morgen terug naar Cairns.

Benieuwd naar meer?