Pasta Sepia !

We slapen twee keer in Lunenburg, dat geeft ons de kans om een locale lus te fietsen zonder bagage.

Fietsen doen we zoveel mogelijk langs de kustlijn. Het landschap is pittoresk en tegelijk ook pittig, fysiek dan. Het is amper plat, het glooiende landschap langs mooie en minder mooie villa’s kruipt in de benen. Links van ons de zee, rechts de onmetelijke bossen waar de kleuren dag per dag veranderen….

Veel dorpjes met een cafeetje zien we niet, bij een kleine kruindenierswinkel, in het gat van pluto vinden we enkele bananen en een meeneemkoffie.

Koffie vind je hier overal en het moet gezegd worden, nog geen slechte koffie geproefd hier.

In Bridgewater, eindelijk een pub waar we iets deftig kunnen eten, onze benen hadden energie nodig. Nog 25 km van hieruit en na 73 km zijn we opnieuw in Lunenburg.

Grappig wanneer we door het park fietsen, passeren we een bord waar opstaat welke boete een niet opgeraapt ‘hondenkakske’ kan kosten….;)

Avondeten doen we in restaurant ‘Beach Pea’ waar we een van de lekkerste pastagerechten ooit aten. Een recept heb ik niet, enkel de ingrediënten.

‘Pasta Sepia’;

Gebakken coquilles, reuze garnalen, pittige merguez worst, calamares, pomodoro saus, inktvis linguine, lente-uitjes

Benieuwd naar meer?