Gisteren na de rit een zeer lange transfer, we waren pas om 21.15 u ter plaatse. Niet in een hotel deze keer, in plaats daarvan zakken we nog een stapje lager en slapen we in een klooster/abdij, omgebouwd tot jeugdherberg. Een deel van ons slaapt in één slaapzaal, een ander groepje wordt naar een hotel gebracht. Maar eerst eten we allen samen in de grote refter. Eerst een slaatje, dan pasta met stoofvlees, en dan een dessert dat nogal lijkt op een spons met slagroom. Na het eten, kunnen we douchen, in een gemengde badkamer op de gang, dus ‘t was al snel file. Doris en ik onder dezelfde douche, dat scheelt tijd voor de anderen. Spijtig dat het ‘putteke’ verstopt zat, wie na ons kwam moest noodgedwongen in ons traag wegtrekkende douchewater gaan staan……of even wachten. Onze kamer was eigenlijk te klein voor onze bagage, eerst alle koffers op bed, daarna de bagage stapelen en dan konden we het bed in, toen was het al 23 u. ‘t Was warm op dit het tweede verdiep, we nemen alweer een halve slaappil om zo snel mogelijk de slaap te vatten, om 6 u moeten we alweer op. De nachten zijn gewoon té kort, maar het kan niet anders.
We vertrekken vanuit Limoux, amper 25 km van het klooster, maar de chauffeur heeft een speciale gps voor truckers, en leid ons via de grotere wegen, zodat we 50 km ‘bussen’ eer we in Limoux zijn. Pas om 8u35 zitten we op de fiets voor 191 km. De eerste etappe in de Pyrenéen is dit. We krijgen 3 col’s vandaag. Eerst na 30 km de Col du Portel, tweede categorie, die valt mee. Geen mooi weer, bewolkt en er hangt regen in de lucht. Aan de twee bevoorrading zeggen ze ons dat we naar het slecht weer rijden, op de volgende col. Eerst na 104 km lunch aan de grote bus, daar kunnen we onze arm en beenstukken aantrekken, onze regenjack hebben we sowieso bij. Na het eten nog 15 km en wel beginnen aan de eerste deftige klim, de Port de Lers ( 11,4 km aan 10,3 % gem), we hebben op dit moment 135 km afgelegd. maar. Ongeveer halfweg begint het te regenen, op twee km van de top krijgen we echt koude wind, we doen alles aan wat we bijhebben, en dat in nog niet genoeg. Op de top staat het busje, snel een cola en wat eten én een foto, en we vatten een ijskoude afdaling aan. Onze vingers zijn verstijfd van de kou, bij mezelf ook van constant in de remmen te knijpen. Doris verstopt haar zo goed mogelijk achter mij op de tandem, maar ‘t helpt weinig, we zijn beiden bevroren eer we beneden zijn. Sjef en Marcel, twee sympathieke Nederlanders blijven gans de dag in onze buurt, Marcel vooral is de techneut van de groep, en had na onze pech van de afgelopen dagen beloofd ons bij te staan indien nodig. Na de afdaling komen we in een dorpje en bij een restaurantje staan de fietsen van een deel van de anderen. Iedereen zat met ‘ne warme choco’ naar de koers te kijken, even later wij ook. Toen iedereen ontdooid was, terug op weg, naar de uitdaging van de dag, de ‘Mur de Péguére’. De cijfers beloven in elk niet veel om naar uit te kijken, 9 km lang en gemiddeld 8 %, maximale 13 %. Dat valt nog mee maar de laatste 3 km komen de gemiddelde’s niet onder de 11%. Ons kleinste verzetje is maar net ok, we rijden tussen de 5 en 6 km/u, maar we kunnen blijven rijden. Voor onze zien we man met de fiets in de hand te voet gaan, hij houd zijn fietsschoenen in de éne hand fiets in de andere, en wandelt op zijn slippers. Zou die altijd zijn ‘pantoffels’ meenemen als hij gaat fietsen in de bergen vragen we ons af..? ‘t Was in elk geval tragisch en komisch tegelijk. Het regent ondertussen weeral, rechtstaand klimmen gaat maar net. De vele witte verf op de weg is heel glad, ieders achterwiel slipt meermaals door. Boven op de top een drukte van jewelste. Veel volk al, campers, tenten etc, en politie die het verkeer probeert te regelen.We nemen snel een foto en dalen af, deze keer niet zo koud, slechter als de vorige afdaling kon haast niet. Eens beneden nog een korte stop, we verzamelen met de anderen en met een groepje van 10 rijden we naar de finish in Foix. In ‘t centrum staat de bus, dertig minuten later zijn we op weg, een kleine 100 kilometer bus naar alweer een volgend hotel.
