Tour on Tandem, etappe 9 tijdrit Arc-Et-Senans – Besancon 41,5 km

Afgelopen nacht een enorm onweer boven de streek, donder, bliksem, alles was aanwezig. Onze dag begint een uurtje later vandaag, opstaan om 7 etc. Een busrit van een halfuur brengt ons naar de start in Arc-Et-Senans. Het is de eerste tijdrit in deze Tour, en is 41,5 km lang. Voor ons hoeft het niet tegen de klok, dus is het voor ieders benen al een beetje rustdag vandaag. We vertrekken samen maar al snel rijden we in groepjes. Het profiel zag er vrij vlak uit maar niets is minder waar. Er zitten een paar echt pittige stukjes tussen, er gaan morgen verschillen gemaakt worden wanneer het aan de échte coureurs is. We overbruggen in totaal 500 hm.

Mooi streek alweer, we slingeren door bossen en dorpjes, soms is het wegdek nat, oppassen is de boodschap. De campers staan terug mooi verspreid op de klimmetjes, veel Duitsers, Fransen en ook regelmatig Belgen, ik herken ze aan hun nummerplaten. De Belgische campers hou ik vooral in het oog, ‘t kan altijd van pas komen een landgenoot op te merken ondervonden we gisteren. Aan een rustig gemiddelde van 24km/u komen we vrij vlot snel aan de finish, het is zonnig, zelfs vrij warm. De bus staat er al, we eten een paar broodjes en zijn even later terug op weg voor een transder van  twee uur , of 120 km. Die busritten gebruik ik om mijn blog bij te werken of wat te slapen al lukt dit laatste amper. Doris kan dit beter, zij is geregeld even ‘uit de Tour’. In de vroege namiddag komen aan in een volgende Campanile hotel, de kamer is pas vrij om 17 u. In het restaurant er net naast kijken we naar de Tour, de etappe die wij gisteren reden. De Jura streek is nog veel mooier vanuit de lucht dan van op de fiets, zien we op de beelden. Daar het nog maar 1 dag geleden is voor ons zit bijna elke bocht of dorp etc nog heel fris in ons geheugen. De massa toeschouwers die er nu staat is niet te doen, mochten die er gisteren ook gestaan hebben, we fietssten waarschijnlijk een beetje sneller naar boven. Buiten onder een boom doen de masseurs hun werk, de massagetafel staat in de schaduw. Net wanneer de renners de laatste km’s ingaan is’t aan mij, miljaar….Ik luister dan maar via de site van Radio1 verder en hoor dat de fransman Pinot wint. Morgen is het de eerste officiele rustdag voor ons, voor de renners tijdrit. Onze moral is na de eerste toerweek nog steeds heel goed, de benen… die beginnen we te ‘voelen’….

Benieuwd naar meer?