Beetje aparte dag vandaag want voor de middag fietsen we niet. Na het luxeontbijt in The Sweetest Guesthouse zitten we in onze gewone kledij in de bus deze voormiddag. Fietsen is voor straks, na de lunch. Eerste stop is aan Boulder Beach, waar een kolonie pinguïns sinds vele decennia de baas zijn. We wandelen er als het ware tussen, rare vogels wel die pinguïns. Nadien door naar “Kaap de Goede Hoop”, waar we een eindje klimmen naar de beroemde ‘lighthouses’. Na het eten onze koersbroek aan, en vanaf Cape Point, het zuidelijkste punt van het Afrikaans continent begint onze laatste fietstocht van deze vakantie. We fietsen noordwaarts terug naar Kaapstad. We rijden langs de prachtige kust, de Atlantische oceaan op de achtergrond, dit is één van onze mooiste fietstochten. We rijden onder andere ook op de ‘Chapman’s Peak Drive’. Deze weg, gebouwd tijdens de eerste wereldoorlog, slingert 9 kilometer en 114 bochten langs de ruwe rotsige kustlijn, om op 593 meter boven de zee uit te komen aan een niet te versmaden view point. De afdaling eindigt in Hout Bay, één van de vele pittoreske baaien in de Kaapstad regio. Hier in het zonnige Houtbaai stappen we een laatste keer van de fiets. Hier eindigt ons Afrikaans avontuur dat drie weken geleden begon aan de Victoria watervallen in Zambia. Onderweg fietsten we door de ‘natuurlijke’ dierentuin die Botswana heet. Nadien dwars door de woestijn van Namibië om uiteindelijk in het groene zuid Afrika te eindigen. We fietsten alles samen iets meer dan 1200km en reden er ongeveer 2400 km in de ‘overlanding’ truck. De tocht was een opeenvolging van hoogtepunten, door de verschillende landen enorm uiteenlopend. We fietsten in Namibië bij 42 graden en in zuid Afrika bij 2 graden. Het vroege opstaan,het tentleven gedurende drie weken, het eten dat bij momenten een beetje meer/ aangepast mocht geweest zijn, de toch wel zeer warme fietsomstandigheden in Namibië, dit alles zorgde ervoor dat het best wel een zware tocht te noemen was. Ook het feit dat een groep van 14 vreemden, mekaar van haar noch pluim kennende, bij elkaar gegooid worden, ook dat was een gegeven dat soms de nodig dosis empathie vroeg. Het was een toffe groep, vooral met de Duitsers konden we het goed vinden. We hebben veel JeanMarie Pfaff-Duits gesproken, waardoor er regelmatig een Duitse wenkbrauw op en neer ging. De twee, iets oudere Britten in de groep waren ook leuk maar op één of andere manier hebben we toch meer Duits gepraat. Wijland, onze gids, die kon beter, dar vond iedereen in de groep, hij veranderd binnenkort van werkgever en dat voelden we bij momenten. Zijn motivatie verminderde met de week, hij deed deze tocht al 10 keer, dat zal er zeker voor iets tussengezeten hebben. Al bij al was dit stukje Afrika meer dan de moeite waard, en zeker vanop de fiets. Deze tocht alleen afwerken met bagage achterop de fiets, zou een moeilijke opdracht geweest zijn en minstens 2 à 3 maanden tijd vergen. Ook de nodige Afrika/ Wildlife ervaring zou zeker nodig zijn, vooral in Botswana. Wanneer er ineens een olifant voor je staat moet je gewoon wéten wat te doen. Dat is niet hetzelfde dan een losgeslagen koe in het Pajottenland. In Namibia is het de hitte en het desolate landschap, zonder dorpjes ( lees schaduw en water) die het zwaar en zelf gevaarlijk zouden maken. In zuid Afrika is er het perfecte wegdek, en de leuke dorpjes, stadjes tussenin, maar het gevaar als fietser op de weg is hier niet te onderschatten. Hier zijn de auto helemaal niet fietsminded, ja u leest hoet, nog veel erger dan bij ons. Dus ja, de combinatie fietsen/ truck was de ideale manier om door deze 4 landen te reizen, met uiteraard de momenten vanop het zadel als hoogtepunt !
