Zondag 12 juni
Vandaag doen we nog een ritje zonder bagage vandaag, we blijven 2 nachten in dit hotel.
Kefalonia is vrij klein, elke dag verhuizen met de bagage op de fiets is hierdoor niet nodig.
Een korte overzet met de ferry brengt ons in Lixouri.
Wie staat er ook aan te schuiven aan de boot? Het koppel uit Grimbergen, Jozef en Dina, 64 en 70 jaar, chapeau hoe die nog vol energie zitten. Na een foto fietsen we weg, zij volgen de kustlijn, wij gaan meer het binnenland in.
Vanuit Lixouri gaat het al snel omhoog, de bergen in. Zoals elke dag is het tussen de 35 en de 40 graden, we zijn er al aan gewoon, onze huidporien ( vind de correcte ‘e’ niet op het toetsenbord) doen elke dag overuren.
Na een lange klim, zien we zee opduiken en volgt de mooie afdaling, naar het plaatsje Agos Kiriakis. De kleur van het water is heel fel blauw, net een schilderij. Waar die kleuren vandaan komen weten we niet. Op aanraden van een local gaan we er volgens hem héél lekkere vis eten, in een klein restaurantje “the fisherman’s hut”.
‘s Nachts gevangen, een paar uur later op je bord. De vis mogen we zelf uitkiezen.
Met de hand geschilde frietjes maken het compleet. We zien en horen hoofdzakelijk Grieks. Dit is echt een afgelegen plaatje, vandaar dat er weinig toeristen komen. Dit wekend is het Grieks pinksterweekend, voor veel mensen net als bij ons een lang weekend.
De setting is zoals in “de boekskes”, zee-zon-strand én lekker eten.
Nadien terug de realiteit, een stevige klim van 3 kilometer, waarna een mooie afdaling richting Argostoli.
Eens terug doen we iets wat we al jaren niet meer gedaan hebben, op het strand onder een parasol gaan zitten, nu zijn we echt oud aan’t worden. Met ze’n twee in zee, zelf dat hebben we afgevinkt…..!
‘t Is eigenlijk ook wel eens plezant, zo eens de luierik uithangen.
Alleen dat zand, dat is ambetant ! 😎
